Τώρα, που είναι κάπως γερασμένοι, πιο μόνοι, πιο σκυφτοί και πιο ευσυγκίνητοι,
μήπως είναι η δική μας σειρά να τους πούμε:
«Να σου δώσω ένα φιλάκι, να περάσει;»

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί,
γεννιούνται και οι παππούδες του....

Ένας παππούς και δυο μπαλόνια!!!
Η υπέροχη αυτή φωτογραφία είναι του  Χρήστου που είναι και  Philos  και συν δημιουργός του Μαμά...δες Μπαμπά...δες  και πρόκειται προφανώς για τον δικό τους παππού, που, όπως μου είπε ο ίδιος,  περιμένει τα πιτσιρίκια να φορέσουν τα παπούτσια για να τους δώσει τα μπαλόνια τους...

Ένας παππούς και δυο μπαλόνια!!!Τι  συγκινητική, τι απίθανη εικόνα...

Σκέφτομαι τους δικούς μας παππούδες.
Διάβασα κάπου πως τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί, γεννιούνται και οι παππούδες του.... Πόσο τρυφερό!!
Μέχρι να γίνω γονιός οι παππούδες μου είχαν μια θέση στην καρδιά μου ιδιαίτερη. Έχουν φύγει όλοι εδώ και χρόνια, μα ακόμη τους αγαπώ και μου λείπουν....
Ακόμη βλέπω όνειρα πως αγκαλιάζω τη γιαγιά μου και τη φιλάω με λαχτάρα.Τη γιαγιά που έχω το όνομα της και της χτένιζα τα μαλλιά όταν αρρώστησε.... Όταν γεννήθηκε ο γιος μου οι γονείς μου, αυτοί οι τόσο σημαντικοί για εμένα άνθρωποι έγιναν παππούδες... και τότε ο ρόλος αυτός μου φάνηκε πελώριος.... Απλά πελώριος!! Σαν να πήραν προαγωγή....
Τώρα πια τους αγαπώ ακόμη περισσότερο, γιατί τους αγαπώ και σαν παππούδες!!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, λίγα λεπτά μετά τη γέννηση του  Άγγελου ήρθε ο μπαμπάς μου κι έτσι όπως ήμουν ζαλισμένη έγειρε μια στιγμή πάνω μου και μου ψιθύρισε:
  

" Σε ευχαριστώ για αυτή τη χαρά!"
 
περισσότερα στο χαμομηλάκι

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου